အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္း

ဂရက္ဂ္် ဂရင္းသည္ မစ္ခ်ီဂန္ျပည္နယ္၊ ကလင္တန္ၿမိဳ႕၊ ကလင္တန္ေဒးလ္အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ CNN blog post ထဲတြင္ သူက “အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းျဖင့္ ေက်ာင္းသားတိုင္း ေအာင္ျမင္ေရး” ဆိုသည့္ေဆာင္းပါးကို သူ႕အျမင္က႑အေနျဖင့္ ေရးသားခဲ့သည္။
ထိုေဆာင္းပါးအေပၚ ေဝဖန္ခ်က္ ၅၀၀ ခန္႔ႏွင့္ ဆိုရွယ္မီဒီယာသို႔ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီၿပီး ရွယ္ယာလုပ္ျခင္းခံရသည္။ ဂရင္းက သူ႕အားေမးထားသည့္ ေမးခြန္း မ်ားကို ျပန္လည္ေျဖၾကားထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းဆိုသည္မွာ (flipped school) ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဆရာက အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းအေၾကာင္းမွာ ဆရာေတြေနရာကို ဗီဒီယိုေတြနဲ႔ အစားထိုးေတာ့မယ္လို႔ ေျပာထားတယ္။ အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းေတြမွာ ဆရာေတြအစား ဗီဒီယိုေတြနဲ႔ အစားထိုးၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ မယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။
အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားႀကီး ဝိုင္းေဝဖန္ၾကပါတယ္။ ဆရာေတြေနရာမွာ ဗီဒီယိုေတြနဲ႔ အစားထိုး ေတာ့မယ္ဆိုတာကို ေမးခြန္းေတြလည္း ထုတ္လာၾကတယ္။ အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းဆိုကတည္းက အစဥ္အလာ ေက်ာင္းမဟုတ္ဘူးေလ။ ဆရာေတြရဲ႕ အခန္းက႑ဆိုတာ သူတို႔အေပၚမွာတည္တယ္။
အတန္းခ်ိန္အတြင္းမွာ စာသင္စရာကို မလိုေတာ့ဘူး။  ေက်ာင္းသားေတြကို ဘာေတြလိုအပ္ေနသလဲ၊ ဘာေတြလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာပဲ စိတ္ ထဲထည့္ထားရမွာ။ သင္ၾကားဖို႔မဟုတ္ဘူး။ သင္ယူဖို႔ အဆင္ေျပ အေခ်ာေမြ႕ဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ေနရမွာ။ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ရမွာပါ။
သင္ၾကားျခင္းဆိုတာကို လူေတြက ဘက္စုံကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္သြားျခင္းလို႔ နားလည္ထားၾကတာ။ တစ္နည္း ေျပာရရင္  နယ္ပယ္တစ္ရပ္ရပ္မွာ ကၽြမ္းက်င္စြာတတ္ေျမာက္သြားေစရန္ ေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္းလို႔ နားလည္ထား ၾကတယ္။ ဆရာဆိုတာက အမ်ားထက္ပိုၿပီး အဲဒီအေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခု၊ ဘာသာရပ္တစ္ခုခုမွာ သူမ်ားေတြထက္ ပိုၿပီးကၽြမ္းက်င္သူေတြလို႔လည္း သတ္မွတ္ထားၾကတယ္။
ဆရာတစ္ေယာက္ကို တစ္လိုင္းသြား အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတာ မမွန္ကန္ဘူး။  သခ်ၤာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ သမိုင္းထဲက ျပည္တြင္းစစ္အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားခ်င္ရင္လည္း စိတ္ဝင္စားေနလိမ့္မယ္။ သူ စိတ္ဝင္စားတာကို အားလပ္ခ်ိန္မွာ ေလ့လာေကာင္းေလ့လာမယ္ေပါ့။
သူစိတ္ဝင္စားၿပီး ေလ့လာခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္အေၾကာင္းကို ဗီဒီယို ႐ုပ္သံကတစ္ဆင့္ မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီး သင္ခန္းစာအျဖစ္ သူ႕အျမင္ေတြကို ပို႔ခ်လို႔ မရႏိုင္ဘူးလား။
သခ်ၤာသင္တယ္ဆိုတာခ်င္းအတူတူ ဆရာတစ္ေယာက္က ကဲကုလသခ်ၤာမွာ ကၽြမ္းက်င္မယ္၊ အျခားဆရာ တစ္ေယာက္က ဂ်ီဩေမႀတီမွာ ကၽြမ္းက်င္ေကာင္း ကၽြမ္းက်င္လိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္နဲ႔ အသင္ေတြကို အျခားဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္အသင္ေတြနဲ႔ လဲလွယ္ၿပီး မသိေစသင့္ဘူးလား။ ဒီလို အျပန္အလွန္ သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္ေတြကို တစ္ပတ္မွာ ၇ ရက္၊ တစ္ရက္မွာ ၂၄ နာရီလုံးလုံး ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေလ့လာ သင္ယူႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြပဲမဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြေရာ၊ သင္ယူခ်င္သူတိုင္းပါ အြန္လိုင္းပညာေရးဟာ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံးျဖစ္ မယ္ထင္ပါတယ္။

ဆရာတို႔ေျပာတဲ့ အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းပုံစံက အစဥ္အလာေက်ာင္းပုံစံကို ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းလဲပစ္မွာလဲ
အစဥ္အလာေက်ာင္းဆိုတာေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းျပင္ပထြက္ရဖို႔ အေတာ္ေလး ခက္ခဲၾကတယ္။ အိမ္စာေတြေပးလိုက္ရင္လည္း သူတို႔မွာ မလုပ္လာရတဲ့ ဆင္ေျခေတြအမ်ားႀကီး ေပးလိမ့္မယ္။
အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းျပန္ရင္ အလုပ္ခြင္ဝင္ေနရလို႔ဆိုတာေတြ၊ မိဘေတြ ျပန္မေရာက္ေသးလို႔ ကေလးဝိုင္းထိန္းေနရ တယ္ဆိုတာ ေျပာလိမ့္မယ္။ ဘယ္ဟာက အဓိက၊ ဘယ္ဟာက သာမညဆိုတာ သူတို႔ မခြဲျခားႏိုင္ေတာ့ သူတို႔ကို အျပစ္တင္လို႔လည္း မရဘူး။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႔တီထြင္ထားတဲ့ အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းပုံစံက အဲဒီလို ဆင္ေျခမ်ိဳးေတြ ေပးလို႔ကိုမရေအာင္ ျပင္ဆင္ထားတယ္။ မိဘေတြကို ကူညီေနရလို႔ဆိုတဲ့ အမ်ားဆုံးအေၾကာင္းျပခ်က္ကို အဆင္ေျပ ေအာင္စီစဥ္ထားတယ္။
ဗီဒီယိုသင္ခန္းစာဆိုတာ အတန္းျပင္ပမွာလည္း ေလ့လာႏိုင္တယ္။ စာသင္ခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းက ကိုယ္သင္ခ်င္တဲ့ဆရာနဲ႔၊ ကိုယ္သင္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လြတ္လပ္စြာေလ့လာခြင့္ဟာ အသြင္ေျပာင္း ေက်ာင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရပဲ။
ေလ့လာေနခ်ိန္မွာ သူ႕ကို ေႏွာင့္ယွက္မယ့္ဆရာလည္း မလိုေတာ့ဘူး။ အြန္လိုင္းမွာေလ့လာ၊ သိခ်င္တာကို အြန္လိုင္း မွာပဲေမးၿပီး ေဆြးေႏြးႏိုင္ေတာ့ ဆရာရဲ႕ အခန္းက႑က ေပ်ာက္သလိုေတာ့ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကိုပဲ အဆုံးအျဖတ္ေပးဖို႔လိုလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းမတက္လို႔လည္း ဆရာသင္ထားတာကို လြတ္သြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူး။
ပညာေရးမွာ ကိုယ္ပိုင္ေလ့လာခြင့္ဆိုတာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယုံၾကည္အားကိုးစိတ္ေတြ လည္း ပိုမိုရရွိေစႏိုင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္ အိမ္မွာ မိဘေတြကပါ သူတို႔ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ဗီဒီယိုပို႔ခ်ခ်က္ေတြကို ဝိုင္းၾကည့္ၾကတယ္လို႔ေျပာလာတယ္။ အရင္က ကိုယ့္ကေလးအိမ္စာပါလာတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ စိတ္မဝင္စားၾကတဲ့ မိဘေတြ ပါဝင္လာတယ္ဆိုတာက တိုးတက္မႈတစ္ခုပဲ။
အသြင္ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ ေက်ာင္းသား ခ်ည္းသက္သက္ ေျပာင္းလဲလို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စနစ္ေျပာင္းရင္ ကၽြဲကူးေရပါ အားလုံး လိုက္ေျပာင္းရပါတယ္။


ဆရာတို႔ ပညာေရးက ထမင္းအသင့္ခြံ႕ ေကၽြးသလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား။ အိမ္စာေတြကို နည္းပညာ အေထာက္အကူနဲ႔ လုပ္ခိုင္းလိုက္တာက ခူးခပ္ေပးထားသလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား
နည္းပညာတိုးတက္လာတာေၾကာင့္ မိုဘိုင္း ပစၥည္းေတြကို လူတိုင္း ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ မရွိ မျဖစ္၊ မသုံးမျဖစ္အေနနဲ႔ သုံးစြဲလာၾကတယ္။  ဒီပစၥည္းေတြကို ပညာေရးလမ္းေၾကာင္းမွာလည္း ေျပာင္းလဲအသုံးျပဳဖို႔၊ သုံးႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးဖို႔ လိုလာတယ္။
အသြင္ေျပာင္းပညာေရးမွာ နည္းပညာနဲ႔ အဲဒီနည္းပညာကို အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္တဲ့ application ေတြကိုပါ အသုံးျပဳ တတ္ဖို႔လိုတယ္။ ယခင္နဲ႔ ယခုလုံး၀ ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္ အသြင္ေျပာင္းပညာေရးမွာ လိုအပ္ခ်က္ဟာ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အင္တာနက္ကို ေကာင္းမြန္က်င္လည္စြာ အသုံးျပဳႏိုင္သူ ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။
ယေန႔ေခတ္ပညာေရးဟာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မွရလာတာေတြရွိတယ္။ အလားတူ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာလည္း ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္မႈေတြဟာ အေရးပါလာတယ္။  အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈေတြ ရွိလာေလ အနာဂတ္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းအတြက္ ပိုၿပီး ပြင့္လာေလပဲ။


လူတိုင္းစမတ္ဖုန္း မသုံးႏိုင္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
စမတ္ဖုန္းေလာက္ကေတာ့ သုံးမွကိုျဖစ္မယ္။ အသြင္ေျပာင္းပညာေရးမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့ တစ္ခုခုကိုေတာ့ ေဆာင္မွရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဗီဒီယိုသင္ခန္းစာေတြကို ၾကည့္ခ်င္တာ၊ နားေထာင္ ေလ့လာခ်င္တာဆိုေတာ့ သူ႕ကိုၾကည့္ႏိုင္၊ ရႏိုင္တဲ့ တစ္ခုခုကိုေတာ့ သုံးမွရမယ္။
အင္တာနက္ကို ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ သုံးႏိုင္သလဲဆိုတဲ့ အေပၚမွာမူတည္ၿပီး ေလ့လာမႈ ကြာျခားသြားႏိုင္တယ္။ လက္ရွိ အသြင္ေျပာင္း ပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းသား ၈၂ ရာခိုင္ ႏႈန္းေလာက္ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရးအေနနဲ႔ ေလ့လာေနၾကတယ္။ သူတို႔ စမတ္ဖုန္းေတြကေန ေလ့လာၾကတယ္။
အင္တာနက္ကို ရွိတဲ့အိမ္ေတြ၊ ဆိုင္ေတြမွာသြားေလ့လာၾကတယ္။ ဆရာ ေတြက ဘယ္သူဟာ ဘယ္ site ကို ဘယ္ႏွႀကိမ္ဝင္ၾကည့္ၿပီးေတာ့၊ ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မႈေတြေပးတယ္ဆိုတဲ့ အေပၚ မွာမူတည္ၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုခုေပးသင့္တယ္။ ဘယ္နည္းနဲ႔လာလာ သူတို႔လာၿပီး သင္ယူတာ အက်ိဳးအျမတ္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
ခုဆိုရင္ စမတ္ဖုန္းတစ္လုံး အသုံးျပဳရႏႈန္းဟာ တစ္လမွ ေဒၚလာ ၅၀ ဝန္း က်င္ေလာက္ပဲရွိေတာ့တာ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့သူေတြ laptop ထက္ စမတ္ဖုန္းေတြကိုေတာ့ ပိုၿပီးအသုံးျပဳႏိုင္စြမ္းရွိလာၾကတယ္။ သုံးႏိုင္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားဖို႔လို တယ္။


အသြင္ေျပာင္းပညာေရးစနစ္က ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ခ်င္း၊ ေဒသခ်င္း၊ သင္ယူမႈပုံစံ၊ မသန္စြမ္းသူ ေတြအတြက္ ပညာေရး၊ အသက္အ႐ြယ္အုပ္စုအလိုက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါသလား
လူတိုင္းအတြက္ပညာေရးေတာ့ ျဖစ္မလာႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ေတြ ရွိလာမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တစ္ခုခုကို ယခုလိုအခ်ိန္ကတည္းက မေျပာင္းဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေလးေတြကို ဆုံး႐ႈံးမႈေတြနဲ႔ ပိုၿပီး ရင္ဆိုင္ရေအာင္ လုပ္ေပးေနသလိုျဖစ္လိမ့္မယ္။
အသြင္ေျပာင္းေက်ာင္းက ေလ့လာေရးကို ေျပာင္းလဲမွာ။ ေလ့လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေလ့လာသင္ယူခ်င္တဲ့ သင္ၾကားသူနဲ႔ ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားတာပဲ။  ပညာေရးမွာ ခ်ဥ္းကပ္မႈအသြင္သစ္ေပါ့။
ရလဒ္ေတြက ေကာင္းတယ္။ ျပည္နယ္ အဆင့္စာေမးပြဲေတြမွာ အသြင္ေျပာင္းစနစ္ေၾကာင့္ တိုးတက္လာမႈေတြ ေတြ႕ရတယ္။ အဆင့္ေတြတက္လာတယ္။ ေက်ာင္းကိုလာၿပီး သင္ယူၾကတဲ့ပုံစံေတြေျပာင္းသြားတယ္။  ဘာေျပာေျပာ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့တဲ့ ပညာေရးစနစ္ေနရာမွာ စနစ္သစ္တစ္ခုခုနဲ႔ အစားထိုးၾကည့္လိုက္ရတာ အျမတ္ပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္ ပညာေရးစနစ္ေဟာင္းနဲ႔ အသြင္ေျပာင္းပညာေရးမွာ ေျပာစရာေတြ၊ ေဝဖန္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနဦးမွာပဲ။ ေဝဖန္မွ ျပန္ေလ့လာသုံးသပ္ၿပီး တိုးတက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္မွာဆိုေတာ့ မ်ားမ်ားေဝဖန္ေလ ပိုႀကိဳက္ပါတယ္။
Ref: Answers to your ‘flip school’ questions, by Greg Green, Special to CNN.