က်ဳပ္ဖိုးေခြးရိုးတို႔ရြာေလးကဖ်ာပံုျမိဳ႕ကေနစက္တပ္ေလွနဲ႔သြားရင္(၇)နာရီေလာက္သြားရတဲ့ရြာေလးပါ။က်ဳပ္တို႔ရြာကလူေတြကလယ္လုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္ၾကတဲ့သူရွိသလုိ၊ငါးရွာ
ဖားရွာစားရတဲ့ေဘာက္သမားေတြလည္းမ်ားပါတယ္။…..ရြာကအိမ္္ေျခတစ္ရာေက်ာ္ ေလာက္ရွိတယ္။
က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာမူလတန္းေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းေတာ့ေကာင္းေကာင္းရွိတယ္။
ဒါေတာင္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကေန cyclone shelter ဆိုျပီးေဆာက္ေပးသြားတာပါ။ ရြာမွာၾကီးၾကီးမားမားအေဆာက္အဦးဆုိလိုအဲ့ဒီအေဆာက္အဦးတစ္ခုပဲရွိပါတယ္။
ၾကြားတယ္လုိ႔ေတာ့မထင္လုိက္ပါနဲ႔ေနာ္။
ဆင္းရဲတယ္လို႔ေတာ့မေျပာခ်င္ပါဘူး။ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့က်ဳပ္တုိ႔ရြာကလူေတြကေပါမ်ားပါတယ္။ကေလးေတြကိုေျပာတာပါ။ရြာမွာအိမ္တစ္အိမ္ကိုမရွိဘူးဆုိရင္ကေလး
အနည္းဆံုး(၄)ေယာက္၊အမ်ားဆံုးကေတာ့…အင္း…(၁၅)ေယာက္ေလာက္ရွိမယ္လုိ႔ထင္တာပါပဲ။ဒါကက်ဳပ္တုိ႔ရြာအတြက္အေပါမ်ားဆံုးရတနာေတြေပါ့ဗ်ာ။
ရြာမွာမူလတန္းေက်ာင္းထိပဲေက်ာင္းကရွိေတာ့ေလးတန္းေအာင္ရင္တစ္ျခားရြာေတြကို
ေက်ာင္းသြားတက္ဖုိ႔အတြက္အရမ္းကိုခက္ခဲလွပါတယ္။ဒါေၾကာင့္အမ်ားစုကေလးတန္း ျပီးတာနဲ႔ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရေတာ့က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာဘြဲ႔ရဆုိလုိ႔ေ၀းလာေ၀း…..၁၀..တန္း
ေအာင္တဲ့သူေတာင္တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ဒါေတာင္မိဘေတြကမအူပင္မွာေက်ာင္း သြားထား၊သိန္း(၈၀)ေလာက္အကုန္ခံမွေအာင္ခဲ့တာပါ။ဘယ္မွာလဲ..အခမဲ့ပညာေရး…ဘယ္မွာလဲ
လူ႔အခြင့္အေရး…ဒါက်ဳပ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ေကာင္းမြန္လွတဲ့ပညာေရးစနစ္ေလ။
က်ဳပ္တုိ႔လုိလက္လႈပ္မွပါးစပ္လႈပ္ရတဲ့လူေတြအတြက္ကေတာ့အတန္းပညာေရးဆိုတာ
ေ၀လာ…ေ၀း…တစ္ေန႔စားဖုိ႔အတြက္ကုိရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတာနဲ႔သား၊သမီးေတြလည္းေက်ာင္းမထားႏုိင္ပါဘူး...ဒီလုိနဲ႔ပဲလူ႔ဘ၀သံသရာမွာဇိမ္ခံစရာမရွိေတာ့…..ရွိတဲ့စည္းဇိမ္ေလးကိုယူလုိက္တာ..ေဟာတစ္ေယာက္…ေဟာတစ္ေယာက္ဆုိ………အား..ပါး..ပါး…တစ္ရြာလံုးမ်ားလုိက္တဲ့ကေလးေတြ…
က်ဳပ္လည္းေျပာမိေျပာရာေျပာေနတာနဲ႔ျမိဳ႕ၾကီးသူမမအေၾကာင္းေျပာဖုိ႔ကိုမေရာက္ေတာ့ဘူး။
တစ္ေန႔က်ဳပ္တုိ႔ရြာကိုျမိဳ႕ၾကီးသူမမေတြေရာက္လာပါတယ္ဗ်ာ။…သူတုိ႔ကက်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာ
ပညာေပးအျမင္ဖြင့္သင္တန္းလာေပးတာေပါ့ဗ်ာ….ဘာတဲ့…သင္တန္းနာမည္က ”တာ၀န္သိႏုိင္ငံသားႏွင့္တာ၀န္ခံယူမႈရွိေသာအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္”က်ဳပ္အရမ္း
သေဘာက်တဲ့ ေခါင္းစဥ္ပါဗ်ာ။ဒါေပမဲ့ျမိဳ႕ၾကီးသူကုိကို၊မမေတြကစကားလံုးၾကီးေတြနဲ႕ထည့္သြားတာ
သိပ္ေတာ့လည္းနားမလည္ဘူးဗ်။…ဒါေပမဲ့ဗဟုသုတေတာ့ရလိုက္ပါတယ္၊….ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔
သမၼတ မိန္႔ခြန္းေတြလည္းေျပာျပရွင္းျပပါေသးတယ္။
ဒီအဖြဲ႔ထဲမွာပါတဲ့ျမိဳ႕ၾကီးသူမမတစ္ေယာက္ကက်ဳပ္တို႔ရြာကိုေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနတာနဲ႔တူပါတယ္။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ကေလးေတြေပါလြန္းအားၾကီးလို႔ေလ။ျမိဳ႕ၾကီးသူမမေတြေျပာသံကုိ…က်ဳပ္နားစြန္၊နားဖ်ားၾကားလုိက္တာကေတာ့…ဘာတဲ့..က်ဳပ္တုိ႔ရြာကအမ်ဳိးသမီးေတြကုိသားဆက္ျခားနည္းေတြသင္ေပးခ်င္တယ္၊သားေၾကာျဖတ္တာတုိ႔၊ပစၥည္းထည့္တာေတြလုပ္ေပးခ်င္တယ္တဲ့…..က်ဳပ္တုိ႔လည္း၊က်ဳပ္တုိ႔ရြာကအမ်ဳိးသမီးေတြကိုအဲ့ဒီလုိမ်ဳိးေတြ…..အခြင့္အေရးရရင္ေတာ့……….လုပ္ေပးခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမဲ့က်ဳပ္တို႔ရြာကိုုအဖြဲ႔အစည္းေတြလည္းမလာၾကဘူး။…စရိတ္မွ်ေပးက်န္းမာေရးဆိုတဲ့ေက်းလက္က်န္းမာေရးေဆးေပးခန္းေတြလည္းမရွိပါဘူးဗ်ာ။…….အထင္ေတာ့မေသးလိုက္နဲ႔……က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာ….အပ္ပုန္းဆရာ၀န္ေတာ့ရွိသဗ်ဳိ႕။
ျမိဳ႕မွာမိေခ်ာင္းေတြ႕ခ်င္ရင္တိရိစာၦန္ရံုတို႔၊မိေခ်ာင္းေမြးျမဴေရးကန္တို႔မွာပိုက္ဆံေပးျပီး
သြားၾကည့္ရတာ…က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာမိေခ်ာင္းမ်ားေပါလိုု႔….ကေလးေတြေတာင္ေရထဲမဆင္းခိုင္း ရဲပါဘူး…အဲ့ဒီေလာက္ကိုေနခ်င္စရာေကာင္းတဲ့က်ဳပ္တုိ႔ရြာေလးပါ။…..ျမိဳ႕ၾကီးသူမမ
ေတြမ်ား…ႏုခ်က္…ေရေသာက္မွားလို႔၀မ္းသြားေသးတယ္…က်ဳပ္တုိ႔မ်ား…..ျမစ္၊ေခ်ာင္း ေရကိုဒီတုိင္းေသာက္တာေတာင္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။…….ျမိဳ႕ကလူေတြလုိ႔ေရသန္႔ဖိုးပိုက္ဆံလည္းမကုန္ဘူးေပါ့ဗ်ာ..ျမိဳ႕မွာလို႔အိမ္သာေတြဘာေတြပိုက္ဆံအကုန္ခံျပီးေဆာက္ေန
စရာမလုိပါဘူး…က်ဳပ္တို႔ေခ်ာင္းထဲဒီတုိင္းသြားလုိက္တာပဲ…ဒီေလာက္ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေနတဲ့က်ဳပ္တို႔တုိင္းျပည္ပါ။
က်ဳပ္တုိ႔သမၼတၾကီးကေတာ့…….ဆင္းရဲမြဲေတမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးတို႔၊NDP(National
Development Plan အမ်ဳိးသားဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း)၊တို႔႔ေတာ့ေျပာေနပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လည္း
VDP (Village Development Plan ေက်းရြာဖြံံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း) ေကာင္းေကာင္းေလးေတာ့ဆြဲထားအံုးမွပဲ..ေျပာလုိ႔မရဘူးေလ..က်ဳပ္တို႔ရြာေလးေနာင္လာမဲ့ႏွစ္ေပါင္း(၁၀)ႏွစ္အတြင္း(ေျပာင္းေျပးခံရမလား…ေရနပ္ဆိပ္ကမ္းေတြေဆာက္
လြန္းအားၾကီးလို႔…ေအာ္..ဖြဟဲ့..လြဲပါေစ…)ဖြံျဖိဳးတိုးတက္တဲ့ရြာေလးတစ္ရြာျဖစ္မလာ
ဘူးလုိ႔ဘယ္ေျပာလုိ႔ရမလဲ။ ေအာ္..ျမိဳ႕ၾကီးသူမမအေၾကာင္းကေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္…ျမိဳ႕ၾကီးသူမမမ်ား….ေတာ္ေတာ္ကုိအပါတယ္။ျမိဳ႕မွာလည္းေနတယ္ေျပာေသးတယ္။က်ဳပ္တို႔ရြာကိုလာရင္ဘယ္
မွတ္တုိင္မွာဆင္းရမလဲတဲ့…က်ဳပ္ကလုိင္းေကာင္နဲ႔လာဆုိေတာ့၊တစ္ေကာင္ဘယ္ ေလာက္လဲတဲ့..…ရႊံကလည္းေၾကာက္..…ေျမြကလည္းေၾကာက္ေသးတယ္ဗ်ာ…ဒါနဲ႔
မ်ားဖြံံ႔ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြလိုက္လုပ္ေနေသးတယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ျမိဳ႕ၾကီးသူမမေတြကခ်စ္ဖုိ႔ေတာ့ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။က်ဳပ္တို႔လုိေက်းလက္ေနျပည္သူလူထုေတြအတြက္အသိ
ပညာေတြေပး၊လုိအပ္တာေတြကူညီ၊လူငယ္သင္တန္းေတြလုပ္ဆုိေတာ့က်ဳပ္တို႔လည္း နဲနဲေတာ့ဗဟုသုတေလးရတာေပါ့ဗ်ာ။
က်ဳပ္တုိ႔ရြာကေနျမိဳ႕ၾကီးသူမမမ်ားသင္တန္းျပီးျပန္သြားေတာ့က်ဳပ္တုိ႔ကလြမ္းျပီးက်န္ေနခဲ့တာေပါ့………ေအာ္..ဘယ္ေသာအခါမွျပန္လည္ဆံုေတြ႔ရအုံးမွာလည္းျမိဳ႕ၾကီးသူမမ
ရယ္။
ဆုထက္ေ၀ (1.8.2012 - 10:19 pm)
No comments:
Post a Comment